Prolog i jego rodzaje

Prolog, czyli specjalny znacznik HTMLa rozpoczynający się od DOCTYPE, jest często pomijany przez webmasterów. Zwykle nie wpływa to na wyświetlanie strony, niemniej jednak powinniśmy go stosować...

Dlaczego?
Prolog definiuje rodzaj i wersję języka użytego do budowy strony, w związku z czym jest wymagany podczas weryfikacji poprawności kodu validatorem. Przy bardziej skomplikowanym kodzie niektóre przeglądarki mogą mieć kłopoty z poprawnym wyświetleniem strony nie zawierającej tego elementu. Z tych powodów powinniśmy pamiętać o umieszczeniu prologu w naszym kodzie.
2. Jak?
Prolog wstawiamy na samym początku kodu, jeszcze przed znacznikiem <html>:

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN">
<html>
<head>
</head>
<body>
treść
</body>
</html>

3. Rodzaje prologu
Prolog występuje w kilku odmianach.
Pierwsza z wersji, strict, pozwala jedynie na użycie znaczników wchodzących w skład specyfikacji HTML 4.01 (najnowszej wersji języka HTML), tym samym wyklucza wszelkie rozszerzenia przeglądarek (np. kolorowe scrollbary czy znacznik <marquee>) oraz tagi mające status przestarzałych.

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN">

Do prologu można jeszcze dodać sieciowy adres DTD (pliku, w którym zebrane są definicje dla określonego rodzaju prologu), ale nie jest to konieczne, nawet specyfikacja nie informuje o tej możliwości. Wersja z odwołaniem do konkretnego pliku wygląda tak:

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">

Druga wersja, transitional, jest tak zwaną wersją przejściową. Dopuszcza używanie wszelkich rozszerzeń typu kolorowe scrollbary, marquee itp. oraz znaczników przestarzałych. Większość osób stosuje właśnie tę wersję i Wam także to polecam.

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN">

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd">

Ostatnią odmianą prologu jest rozszerzona wersja Transitional, dla stron korzystających z ramek. Jeśli na naszej stronie używamy ramek, powinniśmy stosować ten właśnie prolog.

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Frameset//EN">

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Frameset//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/frameset.dtd">

Jeżeli kod zgodny jest z wcześniejszą wersją języka HTML, czyli HTML 3.2 powinniśmy wybrać jeden z dwóch prologów:

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2 Final//EN">

Kod:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2//EN">

To w zasadzie wszystko, co można powiedzieć o prologu. Polecam oficjalny walidator W3C, który znajduje się pod adresem http://validator.w3.org/. Jeśli strona nie zawiera prologu, zostaniemy poproszeni o wybór wersji języka, według której walidator ma sprawdzić nam kod. Jeśli zaś umieściliśmy ten element w dokumencie, walidator sprawdzi kod od razu. Wtedy każdy z nas przekona się, czy jest mistrzem HTMLa...